“Anne Babanıza ‘Öf’ Bile Demeyiniz” Sözünün Gizli Hikmeti
Peygamberimizin “Anne babana ‘öf’ bile deme” öğüdü, sadece bir edep kuralı değildir; insan ruhunun, aile bağının ve kaderin ince sırlarını içinde barındıran derin bir mesajdır. Bu söz, yüzyıllardır zahirî (görünen) anlamıyla anlaşılmıştır; oysa içinde gizli hikmetler, insanın özünü terbiye eden ve kaderini açıklayan daha büyük bir hakikat saklıdır.
Bu hakikati, adı anılmayan fakat derin bir hikmet diliyle konuşan bir gönül ehlinin açıklaması gibi aktaracağım.
1. “Öf” Etmemek Emir Değil, Ruhun Eğitimi İçin Bir Anahtardır
Bu uyarı, anne baba hatasızdır anlamına gelmez; aksine evlat için bir terbiye yolculuğudur. Çünkü insanoğlu, en çok sevdiği ve en çok beklenti duyduğu kişilere karşı öfke üretir. “Öf bile deme” demek:
“Öfkeni kendine çevir, önce içindeki düğümü çöz.”
demektir.
Bu söz, evlada şunu öğretir:
Kendi nefsiyle hesaplaşmayı öğrenemeyen biri, kimseyle sağlıklı ilişki kuramaz.
2. Her Anne Baba İmtihandır; Kimisi Merhametle, Kimisi Sabırla Sınar
Bu sözün gizli sırrı şudur:
Anne baba, evladın kaderine dokunan ilk öğretmenlerdir.
Ama her öğretmen rahmet öğretmeni değildir.
Bazı anne babalar şefkatle sınar, bazıları ise kırıklıkla.
Bazıları evladına kol kanat olur, bazıları evladın ruhunda zor yaralar açar.
Ama her hâlükârda evlada şu bildirilir:
“Sana yapılan davranışın hesabını onlar verecek; ama senin duruşunun hesabını sen vereceksin.”
Bu söz, zulme boyun eğ demek değil, kalbini karartma demektir.
Kırılmış olabilirsin, uzak durabilirsin, sınır koyabilirsin… fakat kalbini nefrete teslim etme.
3. “Öf” Bile Dememek, Kötülüğü Onaylamak Değil; Nefsin Esaretinden Kurtulmaktır
Gizli hikmetlerden biri de şudur:
Nefret, evladın gönlünü karartan bir ateştir.
Bazı çocuklar, anne babalarının yükünü taşırken kendi ruhlarını kaybeder.
Oysa bu sözle verilen sır şudur:
“Onların kötülüğüne teslim olma; sen kendi kalbinin iyiliğini koru.”
Bu, zulmü alkışlamak değil;
kinin seni zehirlemesine izin vermemektir.
4. Anne Babanın Değeri Her Zaman Davranışında Değil, Evladın İçindeki Sırdadır
Kimi anne baba evladını sever, kimisi sevmeyi bilmez.
Kimisi korur, kimisi yaralar.
Kimisi şefkati öğretir, kimisi hayatta kalmayı…
Ama hikmet ehli şöyle açıklar:
“Onlar, senin dünyaya geliş kapındır. Kapıya saygı, o kapıdan gelen zulmü kabul etmek değildir.”
Yani, kapıyı yıkmadan yoluna devam etmeyi öğretir.
Bu söz, evladın içindeki öfke düğümünü çözmek için verilmiştir.
5. Gerçek Sır: Ebeveynlik Bir Makamdır, Kişilerin Kusurları Değil
Hikmetle bakan bir dil şöyle der:
“İnsan hata eder, makam değil. Anne ve baba makamı yücedir; ama o makamdaki kişiler bazen eksik, bazen yaralı, bazen bilinçsizdir.”
Bu sözün saklı sırrı:
Makamı kirletme, ama kişiye sınır koymaktan da çekinme.
Peygamberimizin “öf bile demeyin” sözü,
anne baba ne yaparsa yapsın kabul edin demek değildir;
bilakis şu ince ayarı öğretir:
“Davranışa karşı tedbirli ol ama kalbini kinle doldurma.”
6. En Büyük Sır: Evlat, Affetmek Zorunda Değil; Ama Öfkeyi Kendi Ruhunda Büyütmek Zorunda Hiç Değil
Bazı çocuklar yaralı büyür.
Bazı çocuklar korkuyla, utandırılmayla büyür.
Bazılarının omzuna dünyanın yükü bindirilir.
“Öf bile deme” sözü burada şu sırrı fısıldar:
“Affedemiyorsan bile öfkeyi içinde taşıyıp kendine eziyet etme. Öfkeyi bırakmak affetmek değildir; kendini kurtarmaktır.”
Yani bu söz, evladın içsel özgürlüğe yürüyüş kapısıdır.
7. Son Sır: Kalbi Temizleyen Dua, En Çok Yaralı Çocukların Kalbinden Kabul Olur
Bu sözün en ince hikmetlerinden biri şudur:
Yaralı çocukların duaları çok güçlüdür.
Çünkü acının içinden çıkan dua, riya bilmez, gösteriş bilmez, kibir bilmez.
Sadece hakikati bilir.
Bu nedenle, anne babaya “öf” bile dememek;
onları yüceltmek değil, evladın duasına gölge düşürmemektir.
Sonuç Olarak
“Anne babana öf bile deme” buyruğu,
kör itaati değil,
kalbin terbiye edilmesini emreder.
Kötülüğü kabullenmeyi değil,
nefreti kalpte biriktirmemeyi öğretir.
İyiliği zorunlu kılmaz,
ama öfkenin esiri olmamayı öğütler.
Ve en önemlisi:
İnsan kendi kalbini temiz tuttuğunda,
gökyüzü onun duasına kapılarını açar.
Yorumlar
Yorum Gönder