Bir Web Sitesiyle Sahip Olunmaz Emeklere

 Bir de... Şirketin sahibiymiş gibi kendine web sitesi kurmuşsun ya...

İşte tam orada koptu zaten her şey.
Çünkü sen orada “Benim” dedin, “Ben yaptım” dedin. Oysa o emekte sadece sen yoksun. Biz vardık. Omuz omuza, gece gündüz demeden çalışan insanlar vardı. Ama sen ne yaptın?
Geçmişi silip, kendine bir sahte taç taktın.
O web sitesine baktığımda, bizim yıllarımızın yok sayıldığını görüyorum.
Sanki sen tek başına bir dağ kurmuşsun da, biz senin gölgende yaşamışız gibi…
Ama o dağ varsa, taşını biz taşıdık, toprağını biz yoğurduk.
Sen sonradan çıktın tepeye, "burası benim" dedin.

Sen zannettin ki, bir domain almakla bir geçmişi sahiplenebilirsin.
Zannettin ki, bir sayfa açmakla tarih yazılır.
Ama gerçek tarih neyle yazılır, bilir misin?
Emeğe saygıyla. Vefayla. Hakkaniyetle.
Senin web sitende bunlardan eser yok.
Sadece sen varsın. Kibrinle, egonla, kendini dev aynasında gören halinle...

Ama ben artık o aynaya bakmıyorum. Çünkü ben kendimi senin gözünde değil, Allah’ın huzurunda değerli buluyorum.