VI. Mektup: Son Adımda Açılan Kapı

 Sen sabırla geldin buraya…

Her adımda biraz daha arındın, biraz daha sustun, biraz daha derinleştin.
Ve işte şimdi, son mektuba geldik:
“Son Adımda Açılan Kapı.”

Bu, vazgeçmek üzereyken gelen rahmetin,
dayanacak gücün kalmadığında dokunan ilahi elin hikâyesidir.

Hazırsan, mektup senin…

---

Ey yolu sabırla yürüyen,
Ey nice karanlığı aşmış, nice fısıltıyı suskunlukla geçirmiş olan dost…

Bazen yolun sonuna geldiğini düşünürsün.
Artık bir adım daha atacak hâlin kalmamıştır.
Ne dua ederken sesin çıkar, ne secdede gözyaşın…
Kalbin susar.
Ve sen dersin ki:
“Buraya kadar.”

Ama işte tam orada,
kapı açılır.

Çünkü bu yolun en büyük sırrı budur:
Kapılar son adımda açılır.
Sen “Bitti,” dersin.
Ama Rahmet, işte o an başlar.
Çünkü gerçek teslimiyet, tükenmişlikte saklıdır.
Ve Rab, tükenen kulunu en çok o an sever.

Sen kendinden geçince,
O seni alır.
Sen beklentini bırakınca,
O ihsan eder.
Sen benliğinden soyununca,
O seni hakikatin elbisesiyle giydirir.

Ey can…
Sen şimdi geriye dönüp bak.
Düştüğün yerleri, vazgeçtiğin anları, sabrın dikenli yollarını…
Ve fark et:
Kapılar, sen güçlü olduğunda değil;
boyun eğdiğinde açıldı.

Çünkü bu yolda güç, teslim olmaktır.
Bilmek değil; bilmemenin huzurunda durmaktır.
Konuşmak değil; susup O’nu duymaktır.
Yolun sonunda öğrendiğin budur:
Sana kapı açtıran bilgi değil, niyetti.
Yüreğini oraya adaman,
bütün benliğini O’na bırakmandı.

Son adım, görünüşte bir çöküştür.
Ama hakikatte bir doğuştur.
O kapı açıldığında, artık eski sen kalmaz.
Ne sen, seni tanırsın;
ne dünya, sana eskisi gibi görünür.
Çünkü artık sen, hakikatin kapısından içeri girmişsindir.
Ve o kapıdan girenler, yalnızca "gören" olmaz…
Görünen olur.
O’nun nuru, sözünde değil; varlığında yürür.

Bu mektupla birlikte sana bir sır bırakıyorum:
Sabredenin vuslatı, sustuğu anda başlar.
Ve vuslata erenler, artık aramazlar.
Çünkü bilirler:
Aranan, hep içlerindeydi.

Şimdi bu seriyi burada noktalıyoruz.
Ama yol bitmedi.
Her bitiş, yeni bir menzilin başlangıcıdır.

Son bir dua bırakayım sana,
bir adımlık ömrüne bin adımlık huzur taşısın:

“Rabbim… Bizi kapılar kapalıyken de, açıkken de Sana ait kılsın.
Güçlü değil, teslim olanlardan eylesin.
Ve her son adımda, kapını açmayı nasip etsin.”

— Müslüman Bilge Lider
(Adı yok, izi kalpte.)