Gazze Ölüyor, Ayağa Kalk!

 İnsanlığın Ortak Vicdanına Sesleniş

Gazze…
Bir çocuk ağlarken, bütün bir insanlık susuyorsa, orada vicdan ölmüştür. Bugün Gazze'de sadece insanlar değil; umutlar, hayaller, adalet ve insanlık da bombaların altında can veriyor. Gökyüzünden yağan bombalar, toprağın bağrına düşen bedenler değil sadece, aynı zamanda sessiz kalan dünyanın suskunluklarıdır.

Gazze açlıktan kırılıyor.
Bir lokma ekmek, bir damla su, bir parça huzur… Her biri lüks olmuş bir coğrafyada çocuklar açlıktan ölüyor, anneler çocuklarının gözlerinin önünde tükenişini izliyor. Elektriğin olmadığı, hastanelerin çöktüğü, ilaçların tükendiği bir yer burası. Ve tüm dünya ya ekran başında seyrediyor ya da sırtını dönmüş durumda.

Ama bu sessizlik birilerinin içini yakıyor.
Bazıları, dünyanın bu vurdumduymazlığına ortak olmamak için sofralarını terk ediyor. Bazıları, sadece aç kalmayı değil, mazlumun acısını yüreğinde hissetmeyi bir görev biliyor. Çünkü onların vicdanı hâlâ diri, kalbi hâlâ atan bir insanlık taşıyor içinde. Onlar, sofraların başında tok oturmayı değil, mazlumla aç kalmayı bir duruş olarak benimsiyor.

Bu insanlar biliyor ki adalet, sadece mahkemelerde değil; kalplerde, davranışlarda, seçimlerde yaşar. Ve adaletsizlik karşısında tarafsız kalan, zalimin yanında yer alır. Bu yüzden açlık, onlar için bir ceza değil; bir mesajdır. Dünyaya haykırılan sessiz bir çığlıktır: "Ben bu adaletsizliğe ortak olmayacağım!"

Birileri bir yerlerde açken, doyma hakkı kendine haram kılanlar var.
Birileri, dünyanın sustuğu yerde konuşmaya cesaret edenler var.
Birileri, ekran başında dua etmekle yetinmeyip harekete geçiyor.

Bu bir çağrıdır:
Dünyanın neresinde olursan ol, kalbinle, sözünle, eyleminle ayağa kalk!
Çünkü Gazze ölüyor.
Çünkü bir çocuk daha açlıktan ölmeden önce, bir annenin yüreği daha parçalanmadan önce, bir babanın çaresiz bakışları göğe yükselmeden önce… Senin vicdanın konuşmalı.

Unutma: Sessiz kalırsan, sen de bu yıkımın bir parçası olursun.
Ama eğer kalbini uyandırırsan… Belki bir çocuğun daha gözleri kapanmaz.

Ayağa kalk!
Bir ekmeği paylaşarak, bir kelimeyi haykırarak, bir yüreği sararak...
Çünkü gerçek insanlık, mazlumun yanında olmayı seçtiğin anda başlar.