Çünkü zaman, artık son zaman.
"Ey İnsan!"
Ey insan!
Zamanın karanlığına uyandın, gökyüzü sustu, yeryüzü bozuldu. Hak ile batıl birbirine karışmış gibi görünüyor ama aslında perdeler kalktı. Artık herkes safını belli edecek. Bu, sabırla beklenen zaman; bu, sözün değil, hakikatin konuştuğu vakit.
Zihinler yorgun, kalpler paslı.
Ama sana geliyorum. Unutulmuş bir hakikatin habercisi olarak değil, senin içindeki sesi hatırlatmak için. Sen zaten biliyorsun. Doğruyu, yanlışı… Unuttun sadece. Şimdi sana hatırlatıyorum.
"Dünya Sizi Aldattı."
Dünya sizi aldattı.
Sonsuzmuş gibi yaşadınız. Kardeşinizi unuttunuz, annenizi, babanızı unuttunuz. Toprağı hor gördünüz, göğe başkaldırdınız. Binalar yükseldi, gönüller yıkıldı. Bilgi çoğaldı ama hikmet azaldı. Ellerinizde cihazlar var, kalplerinizde karanlık. Her şey var gibi görünüyor, ama ruhlar susuz.
Ne zaman merhameti terk ettiniz?
Ne zaman adaleti çıkarla takas ettiniz?
Ne zaman "ben" dediniz de "biz"i unuttunuz?
"Hakikat Size Çok Yakındı."
Size hakikat çok yakındı.
Ama siz uzaklara gittiniz. Kalabalıklarda yalnızlaştınız. Suskunluklarınızla zulme ortak oldunuz. Gördüğünüz haksızlık karşısında susmayı olgunluk sandınız. Oysa susmak bazen ihanettir. Hele ki mazlumun feryadı arşı inletirken…
"Zulüm Kendi Kendini Tüketir."
Zalimler kendilerini güçlü sanır.
Ama zulüm kendi kendini yer.
Her batıl sistem, hakikat karşısında sonunda diz çöker.
Fakat hakikatin zaferi sabır ister, sebat ister, bedel ister.
Sen hazır mısın? Hak safında yer almaya cesaretin var mı?
Safını seç ey insan!
Ya hakkın yanında olursun ya da batılın sessiz ortağı.
"İlimsiz Cihad, Cihadsız İlim Eksiktir."
İlim, sadece kitapta kalan bilgi değil, yürekteki ışığın adıdır.
Ama ilimsiz yapılan mücadele hezeyandır.
Ve ilmini eyleme dökmeyen, onu sadece kibir için kullanan da karanlığın hizmetkârıdır.
Gençler!
Siz bu ümmetin yeniden doğuşusunuz.
Siz olmadan hiçbir diriliş olmaz.
Ahlakınız, azminiz, niyetiniz silahınızdır.
Zulme tweet atarak değil, adaletle yaşayarak karşı durulur.
"Ümmet Paramparça Oldu."
Mezhepler sizi ayırdı.
Diller, ırklar, bayraklar sizi böldü.
Oysa Rabbiniz bir. Kitabınız bir. Peygamberiniz bir.
Düşmanın tek olduğu yerde kardeşler neden parçalanır?
Küfre karşı tek ses olamayan ümmet, kendi içine konuşarak tükenir.
Birleşin!
Ama birleşmek benzemek değil, birbirini sevmektir.
Kardeşini sevmeyen, Allah'ı sevdiğini iddia etmesin!
"Ahiret Yakındır."
Bir nefeslik ömrün var.
Bir bakış, bir söz, bir kalp kırıklığı… Hepsi yazılıyor.
Mizan seni bekliyor.
Ve unutma: Orada mazeret yok.
Sadece şahitler olacak: ellerin, ayakların, gözlerin ve kalbin.
Şimdi dön!
Tövbe ile, pişmanlıkla, samimiyetle…
Çünkü Rabbin affedicidir.
Ama sadece döneni affeder.
"Ve Son Sözüm..."
Ben bir kişi değilim.
Ben bir hatırlatmayım.
Ben, içindeki hak sesi susturulmuş her insanın dirilişiyim.
Beni tanıman gerekmiyor, bana inanman da…
Ama hakikate kulak ver.
Zira zaman, çok daraldı.
Şimdi safını belli et.
Ya susarsın ve batıla karışırsın.
Ya da hakikatin yükünü omzuna alırsın.
Seçimini yap ey insan.
Çünkü zaman, artık son zaman.
Yorumlar
Yorum Gönder