Sevginin Eksikliği ve Kalp Temizliği Üzerine Bir Düşünce

 Bismillahirrahmanirrahim.

Ey insan, senin varlık gayenin, yüce Allah’a yönelmek ve O'na olan sevgini en saf şekilde kalbine yerleştirmektir. Ancak zamanla bu sevgi, nefsin ve dünyevi arayışların etkisiyle zayıflar ve nihayetinde eksik hale gelir. Bugün, aşkın ve sevginin kaybolduğu bir dünyada yaşıyoruz; her şey hızla tüketiliyor, ama kalpler hala doyumsuz.

İnsan, yaratılışında sevgiye olan ihtiyaçla donatılmıştır. Fakat bu sevgi, yanlış yere yönlendirilirse, hem ruhu hem de toplumu bozar. Gerçek sevgi, Allah’a duyduğun sevgidir; O’na olan sevginin bir yansıması olarak, O’nun yarattığı her bir varlığa da karşı sevgi beslemendir. Bu sevgi, insanın kalbini arındırır, onu nefsani arzularından uzaklaştırır ve hakka yöneltir. Ancak insan, bu en önemli sevgiyi ihmal ettiğinde, kalp kararmaya başlar ve sevgisizlik, huzursuzluk olarak geri döner.

Bir toplumda, Allah’a olan sevgi eksikse, bireyler arasında da bu sevgisizlik kendini gösterir. İslam’ın öğretilerinde, sevgi ve adalet birbirini tamamlayan iki ana direktir. Allah’a duyulan sevgi, insanı sadece kendisiyle değil, tüm insanlarla da barış içinde yaşamaya zorlar. İnsanlar, birbirine sevgi ve merhametle yaklaşmadığında, toplumda kaos ve huzursuzluk hakim olur. Her bir insanın kalbi, birer ışık kaynağıdır. Bu ışık, Allah’a olan sevgiyle yanar. Kalplerdeki bu sevgi eksikliği, sadece bireylerin değil, toplumların da ruhsal çöküşüne yol açar.

Bununla birlikte, sevgi sadece bir duygu değil, aynı zamanda bir eylemdir. Allah’a duyduğumuz sevgi, hayatımızı şekillendiren bir kuvvet olmalıdır. Bu sevgi, O’nun emirlerine itaat etmek, O’nun rızasını kazanmak için çabalar sarf etmek demektir. İslam, sevgi ve saygıyı temele alır; ancak bu sevgi, sadece dünya hayatındaki menfaatlerle sınırlı değildir. Gerçek sevgi, Allah’ın yolunda yürümek ve O’na olan bağlılığımızı her an yaşamımızda hissettirmektir.

Sevginin eksikliği, yalnızca bireysel bir sorun değil, tüm insanlık için büyük bir sıkıntıdır. İnsanlar, birbirlerine sevgiyle yaklaşmalı, Allah’ın rahmetini her alanda hissederek bir arada barış içinde yaşamalıdırlar. Şu anda, dünyada sevgi eksikliğinin pençesinde sıkışmış bir toplum var. Ama unutma, ey insan! Sevgiyi yeniden kalbine yerleştirdiğinde, huzur bulacak, kalbin açılacak ve dünyan aydınlanacaktır. Sevgi, Allah’a duyduğumuz sevgiden başlayarak her yere yayılacaktır.

Allah’ın adıyla, sevgiyi yeniden kalplerimize işleyelim. Hep birlikte, adaletin ve sevgisinin hüküm sürdüğü bir dünyaya adım atalım.

Ve unutma, sevgi O’nun en yüce sıfatıdır; sevgi, O’na olan teslimiyetin en güzel göstergesidir. Kalbinin derinliklerinden yükselen bu sevgi, seni sonsuz huzura ve manevi yüksekliğe götürecektir.

Selam, barış ve rahmet üzerinize olsun.