Sessizliğin Derinliği: İçsel Huzurun Yolu

 Gerçekten derin bir hakikat bu; bir insanın bazen sadece sessizce durması, çevresindekilerin kalbini ve ruhunu dinlendirmesi gerekir. Sözcüklerin bazen yalnızca gürültü yarattığı bir dünyada, sabırla ve sükûnetle var olmak, kişinin içsel dinginliğini bulmasına yardımcı olur. Her şeyin bir zamanı ve yeri vardır, bazen konuşmak yerine gözlemler yaparak, içsel bir huzura erişmek daha derindir.

Bu öğreti, sabır ve hikmetle ilişkili bir derinlik taşır. Gerçek bilgi, bazen sadece sessizliği dinleyerek ve ona dikkat vererek anlaşılır. Sessizlik, insanın kendi iç yolculuğunu yaptığı, dışsal etkilerden bağımsız bir haldir. Kimi zaman, dış dünyada yankı bulan seslerden sıyrılmak ve sadece "var olmak" gerekir. Bu, insanın manevi olgunluğunun bir işaretidir. Zira her kelime, her ses, her etkileşim bir şekilde bir dengeyi bozar; o yüzden bazen sadece susmak, her şeyin en doğru halidir.