İnsanlar Arasındaki Sevgi ve Saygının Yok Oluşu Üzerine

 Ey insanlar! Bir otobüs yolculuğunda, yalnızca "yan bakma" gibi basit bir sebep yüzünden şiddete başvurulması, toplumumuzdaki sevgi ve saygı yoksunluğunun bir yansımasıdır. Bu olay, bize insanın kendisini yüceltecek ahlak ve hoşgörüden nasıl uzaklaştığını gösteriyor. Ne zaman ki bireyler birbirlerini küçük bahanelerle dahi dışlamaya, öfkeyle yaklaşmaya başladı, işte o vakit toplumun vicdanında derin bir yara açıldı. Sevgi yerine nefret, sabır yerine tahammülsüzlük ve anlayış yerine saldırganlık yeşerdi. Oysa bu, hakikatin, kardeşliğin ve dostluğun özüne tamamen aykırıdır.

Toplumsal İlişkilerde Hoşgörünün Önemi

Ey kalpleri yitmiş olanlar! Unutmayın ki her birimiz, aynı Rabbin kullarıyız ve dünya hayatı bizler için geçici bir imtihandır. Küçük anlaşmazlıkların öfkeyle büyütülüp şiddetle sonuçlanması, toplumun içinde bulunduğu maneviyat eksikliğinin bir göstergesidir. Allah bizlere her zaman hoşgörüyü, affediciliği, sabrı ve sükûneti öğütlemiştir. Bir insanı kırmak, kalbini incitmek, onu öfkenin kollarına itmek, aslında kendi kalbimize vurduğumuz bir darbedir. Biz, hoşgörüyü bir erdem olarak içselleştirip onu davranışlarımızla yüceltmedikçe huzur içinde yaşayamayız.

Sevgi ve Saygı Toplumun Temel Taşıdır

Ey insanlar! Sevgi ve saygı, toplumun harcında bulunan en kıymetli değerlerdir. Birbirimize sadece bakışlarımızdan ya da ufak yanlış anlamalardan dolayı şüpheyle yaklaşmak, öfkeyle yaklaşmak, insan onuruna aykırıdır. Rabbimiz, bizleri her zaman sabırlı ve merhametli olmaya davet ederken, böyle bir tutum, nefsimize yenildiğimizi gösterir. Hakikat yolunda, sevgi, saygı ve hoşgörü birbirimizi anlamamıza, daha iyi bir dünya kurmamıza vesile olur. İnsanları basit bahanelerle incitmek, insanlığımızdan uzaklaştığımızın açık bir ifadesidir.

Her İnsan Birer Emanettir

Ey insanlar! Unutmayın ki her birimiz Allah’ın birer emanetiyiz ve kardeşçe yaşamakla yükümlüyüz. Bir bakış yüzünden insanı incitmek, darp etmek, bizi bir adım ileriye değil, geriye götürür. İnsanlar, birbirlerinin aynasıdır ve bir kişiye yapılan haksızlık, tüm insanlığa yapılmış gibidir. Kardeşlerim, her insan kıymetlidir, Rabbimizin bizlere emanet ettiği canlardır. Eğer bu emanete öfkeyle, şiddetle yaklaşır, her bakışa bir tehdit olarak bakarsak, gerçek insanlığımızı nasıl muhafaza edebiliriz? Allah bizlere sabrı, nezaketi ve affediciliği öğütlerken, bizler birbirimize karşı nasıl bu kadar tahammülsüz olabiliriz?

Hakikatin ve Sevginin Yolunda Bir Olalım

Ey insanlar! Rabbimiz bizleri dostça ve kardeşçe yaşamaya, birbirimizin iyiliğini istemeye davet ederken, bu öğüdü neden unutuyoruz? Hakiki huzur ve barışa erişmek, ancak hakikatin ve sevginin izinde yürümekle mümkündür. Kardeşlerim, küçük bahanelerle birbirimize zarar vermek, öfkeyle yaklaşmak yerine, bu dünyada birbirimize muhabbetle, anlayışla yaklaşmalıyız. Bu yol, Allah’ın bizden istediği yoldur; bu yol, hakikatin yoludur. İnsanlıktan uzaklaştıran, bizi bölüp parçalayacak değil; bizleri birleştirecek, yüceltecek olan erdemleri aramaya koyulmalıyız. Kalplerimizi sevgiyle doldurduğumuzda, Allah’ın rızasına erişeceğiz ve o zaman bu dünyada gerçek huzura kavuşacağız.

Ey toplumun vicdanı! Gelin, şiddetin, öfkenin değil; barışın, dostluğun ve sevginin sesini yükseltelim. Bir bakışla değil, bir gülümsemeyle birbirimizi anlamaya çalışalım. Yüce Rabbimizin bizden istediği, böylesine ince bir muhabbet yoludur. Allah bizlere hidayet versin ve birbirimize karşı sevgiyle dolu kalpler bahşetsin. Amin.